از بعد اون داستان بچه گربه، انقدر از بابای موسی بدم اومده که دیگه حتی به زور هم نمیتونم ادای مهربون بودن رو جلوش دربیارم. یا بهتره بگم بعد از داستان بچه گربه دیگه به خودم کاملا حق میدم ازش متنفر باشم و از بقیه هم انتظار دارم بهم این حقو بدن. 

پریروز داشتیم تو باغ کار میکردیم، یهو دیدم صدای زوزه‌ی سگ میاد. انگار که یکی داره سگی رو کتک میزنه. صدا خیلی نزدیک بود و حتی نزدیکترین خونه به ما که سگم نداره، خیلی دورتر از این حرفهاست. رفتم ببینم چه خبره، که دیدم یه سگی لای پرچین باغ گیر کرده. درست ندیدم و خیلی هم ترسیده بودم چون حتی مطمئن نبودم سگه یا شغال یا چی، ولی فکر کنم اولش دوتا سگ دیدم و حدس زدم دعواشون شده، یکیشون دویده بیاد توی باغ و گیر کرده. هرچی وایسادم از دور نگاهش کردم دیدم نمیتونم خودشو خلاص کنه. کم کم رفتم جلو که ببینم چی شده دقیقا. پرچین باغ اینطوریه که یه سری چوب رو عمودی میچینن و بعد با سیم خاردار بهم وصلشون میکنن. سگه دستش به یکی از سیم خاردارا گیر کرده بود و هی سعی داشت با دهنش سیمو پاره کنه و داشت دهن خودشو زخمی میکرد. همه اینا در کسری از ثانیه اتفاق افتاد. اولش قیچی باغبونی دستم بود. دویدم که برم کمکش، موسی گفت نرو الان ممکنه وحشی باشه گازت بگیره. هول شدم، وسط راخ وردم زمین و دستوپام گلی و زخمی شد:( ولی هرچی فکر کردم دیدم نمیتونم حیوون بی زبونو اونطوری ولش کنم خودشو زخمی کنه و زوزه بکشه. گفتم عیب نداره منکه واکسن هاری زده م. فوقش میخواد گازم بگیره دیگه. به موسی گفتم برو سیمچینو بیار. حالا این وسط هی داشت با من کل کل میکرد که تو نرو خطرناکه. حبیب (باباش) اومد بذار بگم اون بیاد. منم عصبانی شدم. گفتم اخه بابای تو رحم سرش میشه؟ الان میاد اینم میزنه دیگه. خلاصه رفت سیمچینو آورد و رفتم نزدیک سگه. نمیدونم چرا ولی بهش گفتم بذار کمکت کنم. چشماش از درد قرمز و اشکی شده بود. سیمو که باز کردم، یهو ناپدید شد. اومدم خونه، همه جام گلی و خاکی و زخمی بود و بابای موسی هم اتفاقا تازه اومده بود، اما تخمشم نبود و داشت برای خودش چایی میریخت. یعنی از اونهمه دادوبیداد و سروصدا کلا هیچی نشنیده و نفهمیده بود. خوش بحالش واقعا. مردک بیخیال.